Heel Drenthe vroemt!

20 december 2019

Door Natuurspotter Joop Verburg

Terwijl wij zien dat het met de natuur slecht gaat, blijven serieuze maatregelen uit. Integendeel, een kleine maar noodzakelijk stap wordt met de grootst mogelijke spijt afgekondigd: We mogen straks maximaal 100 km per uur rijden! Nou nou, het is wat. Iets eerder van huis, rustig rijden, minder ongelukken minder files. Je zou zeggen: Kom maar op, maar nee: “Het doet ons zeer om deze beslissing te moeten nemen…… enz. enz. ” Ik hoor ’s morgens de verkeersberichten: “Voor deze dinsdag een normaal beeld met ruim 600 km file! ” Wat zijn we aan het doen? We stikken in de CO2, we stikken in de stikstof en wij zien de natuur achteruit hollen.

Dit hele jaar in heel Drenthe 2 kleine vosjes gezien! De boeren doen voor een overgroot deel net alsof het hun probleem niet is. Dat stoort mij. Wanneer de boeren zeggen: We krijgen te weinig voor onze producten om om te schakelen op een andere noodzakelijke manier van werken, dan ben ik daarmee eens. Dat kunnen de consumenten ondersteunen door niet de goedkoopste producten te kopen maar biologische producten. Maar alleen schreeuwen, het geweld van monsterlijke trekkers inzetten en het land blokkeren; ik begrijp er niets van. Niet dat ze het doen, maar ook niet dat het getolereerd wordt.

Ziezo, dat is er uit. Ik zou denken dat de boeren wanneer zij zo’n collectieve macht zijn, als nu lijkt, zij zich zouden moeten richten tegen de groothandel, die de grote winst maakt. Die betaalt voor een liter melk € 0,34 en haalt vervolgens vrijwel alle eiwitten en vetten eruit, maakt er allerlei producten van als kaas, boter en weet ik veel meer en verkoopt het restant wit water als halfvolle melk ook nog voor ongeveer € 1 per liter. Dwing een eerlijke prijs af met elkaar, dat zou ik prachtig vinden.

De problemen zijn overduidelijk en angstaanjagend: door de opwarming ontstaan allerlei grote veranderingen op de aarde. De ijskap in Groenland blijkt nog veel harder te smelten dan in de somberste verwachtingen. Een catastrofale zeespiegelstijging lijkt haast onvermijdelijk en Nederland ligt nu al grotendeels onder de zeespiegel. Straks bezit een boer niet zus of zoveel hectare land, maar zus of zoveel hectare zee. Kan hij misschien zeekoeien houden of zeepaardjes??

De Raad van State heeft niet zomaar een vuurtje gestookt. De overmatige stikstofproductie verstoort de natuur. De verzuring is op zich al slecht, maar er komt bij dat daardoor allerlei gebonden sporenelementen en voedingsstoffen oplossen en wegzijgen. Vruchteloze grond blijft over. Dat geldt niet alleen voor de natuur, dat geldt ook voor landbouwgrond. Vlinders en bijen vinden nu al praktisch niets meer in het boerenland; geen stuifmeel, geen nectar. Hoe erg moet het worden?

Dat boeren dan zich ook nog verzetten tegen Europa, daar begrijp ik nog het allerminst van. De landbouw wordt op een enorme manier door de EU gesteund (eenderde deel van het totale budget gaat naar de landbouw). Dankzij die landbouwsubsidies hebben de meeste boeren in Nederland een riant inkomen. (Europese inkomenssteun voor Nederlandse boeren is jaarlijks 700 miljoen Euro. Tweederde daarvan gaat daarbij ook nog onterecht naar agrariërs met een bovenmodaal inkomen. Volkskrant, 15 mei 2019) Maar ook dat lijken veel boeren als ongewenste informatie niet te willen horen. Nee, zij zetten zich af tegen Europa en blokkeren liever de NOS-gebouwen en de persgebouwen.

We kunnen gewoon niet doorgaan en doen alsof er niets aan de hand is. De regering niet, de bedrijven niet, de bevolking niet, maar zeker ook de agrariërs niet die in hun werkwijze voor bijna de helft van de stikstofproductie verantwoordelijk zijn. Het roer moet om. Nu is het nog: “Heel Drenthe vroemt” maar we moeten toch echt gaan zoemen om het tij te keren. Oh ja, en laat ik tenslotte niet vergeten de boeren te roemen die wèl oog hebben voor de toekomst en voor de natuur. Die zijn er gelukkig ook nog vele. Ze werken hard, maar zij laten zien dat het anders kan! HULDE!